διεκϐλητέον

διεκϐολή

διεκϐόλιον
διεκϐολή, ῆς (ἡ) défilé, passage, Pol. 1, 75, 4 ; 3, 40, 1, etc. ; DS. 17, 68 ; etc.
Étym. διεκϐάλλω.