διέπτατο

διέπω

διέραμα
δι·έπω (impf. διεῖπον) s’occuper de, diriger, gouverner, acc. Il. 1, 165 ; 2, 207, etc. ; Eschl. Pers. 106, Eum. 931 ; Hdt. 3, 53 ; 5, 22 ; Arstt. Mund. 6, 15, etc. ||
Moy. διέπομαι (seul. prés.) s’occuper de, passer son temps à, dat. Eur. El. 146.
Étym. dout.