διορθόω-ῶ

διόρθωμα

διόρθωσις
διόρθωμα, ατος (τὸ)
I redressement :
1 au pr. Hpc. Art. 1799 ||
2 fig. réforme, amélioration, Arstt. Pol. 3, 13 ; Plut. Num. 17 ||
II instrument ou moyen pour redresser, Hpc. Art. 802.
Étym. διορθόω.