δισχίλιοι

δισ·χίλιοι, αι, α [χῑ] deux mille, Plat. Criti. 118a ; Ar. Vesp. 660 ; Plut. Fab. 6 ; au sg. δισχιλίη (ion.) ἵππος, Hdt. 7, 158, troupe de 2 000 cavaliers.