δοχήϊον

δοχμή

δοχμιακός
δοχμή, ῆς, ou δόχμη, ης (ἡ) palme, mesure de la largeur d’un travers de main, Crat. (Com. fr. 2, 206) ; Ar. Eq. 318 ||
E Duel δόχμα, Com. (Com. fr. 4, 627).
Étym. δοχμός.