δοχή, ῆς
(
ἡ)
propr.
action de recevoir,
d’où :
1 réception, festin,
Mach. (Ath.
348f) ;
Spt. Gen.
21, 8 ; 26,
30 ; Esth. 1,
3 ; NT. Luc. 5, 29 ; 14, 13 ||
2 récipient, réservoir,
Plat. Tim.
71c ;
δοχαὶ χολῆς, Eur. El. 828, la vésicule biliaire.
Étym.
δέχομαι.