δολιχεύω
Δολίχηδολιχεύω [ῐ] faire
une longue course, Anth. 11, 82 ; δ. πολλοὺς πλοῦς,
El. (Suid.)
fournir de nombreuses traversées ; fig.
δ. τὸν τῆς φύσεως δρόμον, Phil. 1, 9, prolonger le
cours naturel de l’existence ; δ. τὸν
αἰῶνα, Phil. 2,
198, prolonger le temps.
Étym.
δόλιχος ou
δολιχός.