δολουργός

δολοφονέω-ῶ

δολοφόνησις
δολοφονέω-ῶ, tuer par ruse, assassiner traîtreusement, Dém. 401, 26 ; Pol. 2, 36, 1, etc. ; Str. 495 ; App. Syr. 68 ; etc.
Étym. δολοφόνος.