δραπέτρια

δρασείω

δράσιμος
δρασείω [ᾱ] (seul. prés.) avoir envie d’agir, de faire, acc. Soph. Aj. 326 ; Eur. Med. 93 ; Ar. Pax 62 ; Vesp. 168.
Étym. δράω.