δράσιμος

δρᾶσις

δρασκάζω
δρᾶσις, εως (ἡ)
1 efficacité, force, Luc. Trag. 275 ||
2 l’action marquée par un verbe, Dysc. Pron. 315 ; Synt. 283, 23 Bkk.
Étym. δράω.