δρασκάζω

δρασμός

δράσσομαι
δρασμός, οῦ (ὁ) fuite, Eschl. Pers. 360, 370 ; Eur. I.T. 1300 ; Eschn. 56, 38 ; Pol. 5, 26, 14 ; etc. ; au plur. Eur. H.f. 1010, I.T. 892, Or. 1374 ||
E Ion. δρησμός, Hdt. 5, 124, etc.
Étym. δράω.