δραμοῦμαι

δράξ

δράξομαι
δράξ, δρακός (ἡ) [ᾰκ] poignée, Batr. 240 ; Spt. 3 Macc. 5, 2 ; Eccl. 4, 6 ||
E ὁ δρ. Stob. Ecl. 1, 968.
Étym. δράσσομαι.