δρωπακίζω

δρωπακισμός

δρωπακιστός
δρωπακισμός, οῦ (ὁ) [ᾰ] usage de l’onguent δρῶπαξ pour épiler, Diosc. Iob. 3, p. 65.
Étym. δρωπακίζω.