δυσφάνταστος

δύσφατος

δύσφευκτος
δύσ·φατος, ος, ον [ᾰ]
1 au son sinistre, Eschl. Ag. 1152 ||
2 difficile à expliquer, obscur, Lyc. 10.
Étym. δ. φημί.