δύσφθογγος

δυσφιλής

δυσφορέω-ῶ
δυσ·φιλής, ής, ές [ῐ] odieux, Eschl. Ag. 1232, 1641 ; Eum. 54 ; Soph. O.C. 1258.
Étym. δ. φιλέω.