δωρισμός

δωριστί

δωρίτης ἀγών
δωριστί, adv.
1 à la façon dorienne, Plat. Ep. 336c ; en mauv. part avec jeu de mots, c. δωροδοκιστί, Ar. Eq. 989 ||
2 en dialecte dorien, Paus. 2, 37, 3 ||
3 selon le mode dorien, Plat. Lach. 188d, Rsp. 399a ; Plut. M. 1134a, 1136d, f, etc.
Étym. δωρίζω.