δωρόδειπνος

δωροδέκτης

δωροδοκέω-ῶ
δωρο·δέκτης, ου (ὁ) qui reçoit volontiers des présents, qui se laisse corrompre, Spt. Job 15, 34.
Étym. δῶρον, δέχομαι.