ἐγρηγόρως

ἐγρήσσω

ἐγρόμενος
ἐγρήσσω (seul. prés.) veiller, Il. 11, 551 ; 17, 660 ; Od. 20, 33 et 53 ; Opp. C. 3, 514 ; A. Rh. 2, 308 ; Arét. Cur. m. acut. 75.
Étym. ἐγρήγορα.