ἐγρόμενος

ἔγρω

ἐγχαίνω
ἔγρω, c. ἐγείρω (seul. impér. prés. 3 sg. ἐγρέτω) Sopatr. (Ath. 175c) ||
Moy. c. ἐγείρομαι (seul. prés. 3 pl. ἔγρονται, Eur. Phaëth. 5, 29, et impf. 3 sg. ἔγρετο, Opp. C. 3, 421).