εἴλυμα

εἰλυός

εἰλυσπάομαι
εἰλυός, οῦ (ὁ) [ῡ] c. εἰλυθμός, Xén. Cyn. 5, 16 ; Nic. Th. 143 ; A. Rh. 1, 1144.