εἰργάθω

*εἰργάθω, ion. *ἐργάθω, épq. *ἐεργάθω [ᾰ] c. εἴργω, seul. prés. inf. εἰργάθειν, Soph. El. 1271 ; Eur. Ph. 1175 et impf. ion. ἔργαθον, Il. 11, 437, épq. ἐέργαθον, Il. 5, 147.