εἰσαγγελτικός

εἰσαγείρω

εἰσαγήοχα
*εἰσ·αγείρω, poét. ἐσ·αγείρω [ᾰ]
1 intr. se rassembler dans, acc. Od. 14, 248 (impf. 3 sg. poét. ἐσαγείρετο) ||
2 tr. rassembler : θυμόν, Il. 15, 240 ; 21, 417, son courage (impf. 3 sg. poét. ἐσαγείρετο).