εἰσικνέομαι

εἰσ·ικνέομαι, ion. et anc. att. ἐσ·ικνέομαι-οῦμαι, aller ou venir dans, acc. Hermésian. (Ath. 597d ; inf. ao. 2 ἐσικέσθαι) ; p. suite, pénétrer, Hdt. 3, 108 (3 sg. ἐσικνέεται).