εἰσκλύζω

εἰσκλύω

εἰσκομιδή
*εἰσ·κλύω, ion. et poét. ἐσ·κλύω (impf. ἐσέκλυον) prêter l’oreille à, écouter, gén. Opp. H. 2, 107.