εἰσματεύομαι

εἰσνέω

εἰσνήχομαι
εἰσ·νέω, anc. att. ἐσ·νέω (seul. prés. et impf.) traverser à la nage, Thc. 4, 26 (impf. ἐσένεον) ; El. N.A. 13, 6.
Étym. part. pr. εἰσνέων.