εἰσφορά
εἰσφορέω-ῶεἰσφορά, anc. att.
ἐσφορά, ᾶς
(ἡ)
I apport, Xén. Œc. 7, 40 ||
II particul.
1 apport d’une somme
d’argent, versement, contribution, Thc.
1, 141 ; 3,
9 ; Lys. 161,
42 ; Plat. Leg. 738a, 744b ; Arstt. Pol. 5, 11 ||
2 proposition :
νόμου, DC.
37, 51 ; 38,
13, etc. d’une loi ||
E ἐσφ. Thc. DC. ll. cc.
Étym.
εἰσφέρω ou
ἐσφέρω.