ἐκχλοιόομαι-οῦμαι

ἐκχοιριλόω-ῶ

ἐκχολάω-ῶ
ἐκ·χοιριλόω-ῶ (part. pf. ἐκκεχοιριλωμένη) n’avoir en soi rien de Khœrilos, Crat. (Com. fr. 2, 199).
Étym. ἐκ, Χοιρίλος.