ἔκχυσις

ἐκχύτης

ἔκχυτο
ἐκχύτης, ου (ὁ) [ῠ] prodigue (litt. qui répand à profusion) p. opp. à περιεκτικός, Luc. V. auct. 24.
Étym. ἐκχέω.