ἐκδιαιτάω-ῶ

ἐκδιαίτησις

ἐκδιαπρίζω
ἐκδιαίτησις, εως () action de s’écarter d’un régime ou d’une règle, changement d’habitudes, Plut. Alex. 45, M. 493c.
Étym. ἐκδιαιτάω.