ἔκδυσις
ἐκδυσωπέω-ῶἔκδυσις, εως
(ἡ) [ῠ]
1 action d’échapper,
sortie, évasion, Hdt. 3, 109 ||
2 endroit pour s’échapper,
issue, sortie, Hdt. 2,
121 ; fig. moyen d’échapper,
Hdt. 8, 100,
etc. ; Plat.
Crat. 426a ||
E Nom. pl. ion. ἐκδύσιες,
Man. 4,
331.