ἐκλευκαίνω

ἔκλευκος

ἐκλήγω
ἔκ·λευκος, ος, ον, d’une blancheur éclatante, Hpc. 37, 33 ; 71e, etc. ; Arstt. H.A. 9, 19 ; Plut. M. 292c ||
Cp. -ότερος, Arstt. H.A. 8, 3, 2.