ἐκμιαίνω

ἐκμιμέομαι-οῦμαι

ἐκμίμησις
ἐκ·μιμέομαι-οῦμαι [μῑ] imiter fidèlement, Eur. H.f. 1298 ; Ar. Av. 1285 ; Xén. Mem. 3, 10, 1.