ἐκπετάννυμι
ἐκπέτασιςἐκ·πετάννυμι [ῡ]
déployer (une voile, Eur. I.T. 1134 ; des ailes,
Anth. 5, 179,
10) ; tendre (un filet), Oracl.
(Hdt. 1, 62),
etc. ||
E Act. fut. ἐκπετάσω,
Eur. l. c. ;
ao. ἐξεπέτασα,
Luc. Tim.
54 ; poét. 3
sg. ἐξεπέτασσε, Bion 1, 88 ; pass. ao. part. ἐκπετασθείς, Eur.
Cycl. 497 ;
pf. ἐκπέπταμαι,
Hpc. V. med.
p. 17, 42, etc. ; Off. 744c ; ou ἐκπεπέτασμαι,
Oracl. (Hdt.
1, 62).