ἐκφεύγω

ἔκφημι

Ἐκφήμιος
ἔκ·φημι (moy. inf. prés. ἐκφάσθαι, Od. 10, 246 ; 13, 308, et impf. 3 sg. ἔκφατο, A. Rh. 1, 439) exprimer, dire ||
E Ao. act. 3 sg. ἐξέφησε, EM. 687, 6.