ἐκπολεμόω-ῶ
ἐκπολέμωσιςἐκ·πολεμόω-ῶ, exciter à la guerre :
τινα, Hdt.
4, 120, qqn ; τινά
τινι, Dém. 10
fin ; DC. 46,
2, ou τινα πρός
τινα, Thc. 6,
77 ; Pol. 20,
4, 4, qqn contre un autre ; d’où
pass. être en guerre, devenir ennemi,
Hdt. 3, 66 ;
5, 73 ||
E Fut. moy. au sens pass. ἐκπολεμώσομαι, Jos.
B.J. 7, 10,
2.