ἐκπύρωσις

ἔκπυστος

ἐκπυτίζω
ἔκπυστος, ος, ον, qui est porté à la connaissance de, connu, Thc. 3, 30 ; 4, 70 ; 8, 42 ; Plut. Cam. 3.
Étym. ἐκπυνθάνομαι.