ἐλασίχθων

ἔλασμα

ἐλασμάτιον
ἔλασμα, ατος (τὸ) lame métallique, Paus. 10, 16, 1 ; Str. 240 ; Spt. Hab. 2, 19 ; Diosc. 5, 96.
Étym. ἐλάω.