ἐλεγείδιον

ἐλεγειογράφος

ἐλεγεῖον
ἐλεγειο·γράφος, ου (ὁ) [ᾰ] poète élégiaque, litt. écrivain d’élégies, Anth. 9, 248.
Étym. ἐλεγεῖον, γράφω.