ἐλλεδανός

ἔλλειμμα

ἐλλειπασμός
ἔλλειμμα, ατος (τὸ)
1 manque, déficit, Hpc. 28, 5 ; d’où lacune, Arstt. Rhet. 1, 13, 12 ||
2 arriéré, Dém. 606, 29 ; d’où reste, Spt. 2 Reg. 21, 2 ||
3 p. suite, défaut, faute, DH. Dem. 20.
Étym. ἐλλείπω.