ἐλθεῖν

ἐλθετέον

ἐλθόντεσσιν
ἐλθετέον, vb. de l’ao. 2 ἦλθον, il faut venir, c. ἐλευστέον, Hérodotus (Orib. 2, 386) ; Orig. 1, 441 Migne.