Ἔμϐας

ἐμϐασικοίτας

ἐμϐασίκοιτος
ἐμϐασι·κοίτας, ου (ὁ) [ᾰῐ] sorte de coupe, Ath. 469a.
Étym. ἔμϐασις, κοίτη.