ἐμϐατέω-ῶ

ἐμϐάτη

ἐμϐατήριος
ἐμϐάτη, ης, ou ἐμϐατή, ῆς (ἡ) [ᾰ] baignoire, Diosc. Eup. 2, 57.
Étym. ἐμϐατός.