ἐμϐατήριος

ἐμϐάτης

Ἔμϐατον
ἐμϐάτης, ου (ὁ) [ᾰ] chaussure :
1 demi-botte de cavalier, Xén. Eq. 12, 10 ||
2 cothurne tragique, Luc. J. tr. 41.
Étym. ἐμϐαίνω.