ἐμπείρω

ἐμπείρως

ἐμπελαγίζω
ἐμπείρως, adv. avec expérience : ἐ. ἔχειν τινός, Xén. An. 2, 6, 1 ; Dém. 1351, 7, avoir l’expérience de qqe ch. ||
Cp. -οτέρως, Eschn. 12, 5.
Étym. ἔμπειρος.