ἐμφυσίωσις

ἐμφυτεία

ἐμφυτεύω
ἐμφυτεία, ας (ἡ) [ῠ] action d’implanter ou de greffer, Arstt. Juv. 3, 1 ; Th. C.P. 1, 6, 6.
Étym. ἐμφυτεύω.