ἐμπτωσία

ἔμπτωσις

ἔμπτωτος
ἔμπτωσις, εως (ἡ) action de tomber dans ou sur, d’où :
1 choc, DL. 9, 44 ||
2 attaque, DH. 9, 23.
Étym. ἐμπίπτω.