ἐναντιολογέω-ῶ

ἐναντιολογία

ἐναντιολογικός
ἐναντιο·λογία, ας (ἡ) contradiction, Plat. Soph. 236e ; Arstt. Gen. et corr. 1, 7, 3.
Étym. cf. le préc.