ἐνδουπέω-ῶ

ἐνδουχία

ἐνδοχεῖον
ἐνδουχία, ας (ἡ) mobilier d’une maison, Pol. 18, 18, 6.
Étym. ἔνδον, ἔχω ; cf. ἐνδομένια.