ἐνείλημα

ἐνείλησις

ἐνειλινδέομαι-οῦμαι
ἐνείλησις, εως (ἡ) action d’envelopper, Ruf. et Hérodotus (Orib. 2, 207 et 422 B.-Dar.).
Étym. ἐνειλέω.