ἐγγεύομαι

ἐγγήραμα

ἐγγηράσκω
ἐγγήραμα, ατος (τὸ) [ρᾱ] occupation où l’on a vieilli, amusement de vieillard, Cic. Att. 12, 25 et 44 ; Plut. Cato ma. 24.
Étym. ἐγγηράσκω.